Ναι, είτε το πιστεύετε είτε όχι, υπάρχουν ήδη κλασικά εικονικής πραγματικότητας. Και έτσι, ένα ριμέικ ενός παλιού έχει απόλυτο νόημα. Βλέπετε, στην εικονική πραγματικότητα οκτώ χρόνια είναι αρκετός καιρός, με την τεχνολογία να εξελίσσεται ραγδαία και τους χρήστες να εξακολουθούν να διψούν για περισσότερα και καλύτερα. Το Arizona Sunshine Remake κυκλοφορεί σήμερα και προερχόμενο από το πρωτότυπο του 2016, μπορείτε να καταλάβετε τη διαφορά. Γρήγορα έγινε εκπρόσωπος του VR στο gaming με το χιούμορ, την εμβύθιση και την καθαρή διασκέδαση ζόμπι, οπότε πιθανότατα θα το έβαζα στο top 5 των "παλιών" παιχνιδιών VR που αξίζουν μια σύγχρονη έκδοση.
Υπάρχει κάτι τυρώδες και ανόητο στο όλο θέμα, το οποίο μετατρέπει την υπόθεση σε κάτι arcadey για όλο το (ενήλικο) κοινό περισσότερο από ένα τρομακτικό παιχνίδι τρόμου επιζώντων, το οποίο όπως γνωρίζετε μπορεί να γίνει πολύ έντονο στο VR. Και αυτή η ιδέα είναι κάτι που τώρα βλέπει τον εαυτό του βελτιωμένο τόσο με αναβαθμισμένα γραφικά, σύγχρονα χειριστήρια όσο και με λίγο περισσότερη προσβασιμότητα.
Τα γυαλιά νοσταλγίας μπορούν να κάνουν τους χρήστες του πρωτότυπου να θυμούνται Arizona Sunshine ως κάτι πιο κυκλοθυμικό και ελαφρώς ρεαλιστικό, αλλά το θέμα είναι ότι το παιχνίδι είναι, και μάλιστα ήταν πίσω στην ημέρα, τόσο άσχημο όσο οι δικοί του απέθαντοι. Οι υφές ήταν θολές, τα μοντέλα ήταν χαμηλής πολυφωνίας και το σύνολο ήταν αρκετά επίπεδο, με ελάχιστο ή καθόλου φωτισμό που προσέθετε όγκους. Αλλά αυτές ήταν οι πρώτες εποχές PC VR, για να μην αναφέρουμε το PS VR του PS4 και τρία χρόνια πριν από το πρώτο Oculus Quest.
Arizona Sunshine Remake φαίνεται πολύ καλύτερα, φυσικά. Δεν είναι το πιο όμορφο ή ατμοσφαιρικό παιχνίδι ζόμπι που μπορείτε να παίξετε το 2024 σε VR, αλλά φαίνεται το μέρος. Ένιωσα λιγότερο βελτιωμένος από ό, τι περίμενα όμως, καθώς έπαιξα στο PS VR2 στο Gamescom (και μίλησα με τους προγραμματιστές), το οποίο είναι το πιο κοντινό στο PC VR σε μια ισχυρή εξέδρα, πράγμα που σημαίνει υποβάθμιση στο αυτόνομο Meta Quest 3 που χρησιμοποίησα τώρα για αυτήν την κριτική. Αλλά εκτός από τον χαμηλότερο αριθμό poly, shaders και res στις υφές, φαίνεται αρκετά τραγανό, αν ξέρετε τι εννοώ. Σαν να υπάρχει πιστότητα σε αυτό, και οι άκρες φαίνονται αιχμηρές και καθαρές, και λειτουργεί ομαλά, κάτι που είναι απαραίτητο εδώ.
Το πρωτότυπο θα μπορούσε επίσης να γίνει bugfest, κυρίως στο PS VR, ενώ το Arizona Sunshine Remake είναι μια πολύ πιο εκλεπτυσμένη εμπειρία. Λίγο έως τίποτα δεν έσπασε τη βύθισή μου, εκτός από το περιστασιακό αντικείμενο που τρεμοπαίζει ή ένα ενοχλητικό σφάλμα από το οποίο κόλλησα στο πορτμπαγκάζ ενός φορτηγού ενώ έψαχνα για γεμιστήρες σφαιρών, μόνο για να δω πώς μερικοί Freddies έξυσαν λίγο το πρόσωπό μου μέχρι που τελικά κατάφερα να κινηθώ. Υπάρχει ένα σωρό κουρέματα με πτώματα και τέτοια, αλλά φαίνεται "φυσικό" μέσα στο είδος του παιχνιδιού που είναι.
Και πώς νιώθεις μοντέρνος; Μου άρεσαν τα χειριστήρια. Βασίζονται στο ακόμα φρέσκο Arizona Sunshine 2 και μπορείτε να κάνετε και να αισθανθείτε πολλά πράγματα που δεν υπήρχαν στο πρωτότυπο του 2016. Τα όπλα μάχης σώμα με σώμα ικανοποιούν ακόμα κι αν δεν είναι τα πιο εντυπωσιακά σωματικά εκεί έξω στον κόσμο της εικονικής πραγματικότητας και τώρα μπορείτε να αρπάξετε ζόμπι και να τα μετακινήσετε/πετάξετε. Τα στοιχεία στον κόσμο είναι επίσης πολύ πιο διαδραστικά, κάτι που θεωρούμε δεδομένο στο σημερινό VR. Όχι μόνο ανοίγοντας αυτή την πόρτα ή το συρτάρι, αλλά και σπάζοντας αυτό το γυαλί, αρπάζοντας αυτό το κουτί, αγγίζοντας αυτή την επιφάνεια. Και ναι, να ξέρεις-τι με τον αναπτήρα, το τσιγάρο και τη δική σου αναπνοή. Δυστυχώς, από όσο καταλαβαίνω, οι συλλεκτικές μάσκες λειτουργούν το ίδιο όπως πριν: τις βρίσκετε τριγύρω, μοιάζουν με προφανή μυστικά για τους ολοκληρωτές, αλλά δεν φαίνεται να λαμβάνονται υπόψη ή να προστίθενται ειδικά εφέ, κάτι που θα ήταν αρκετά δροσερό.
Το gunplay έχει επίσης βελτιωθεί. Μπορεί να ήταν η χαμηλότερη ανάλυση ή το φτωχότερο υλικό κίνησης πίσω στην ημέρα, αλλά δεν μπορούσα να στοχεύσω με τόση ακρίβεια όσο μπορώ τώρα. Αποφασίζω επίσης πώς να κρατάω κάθε όπλο, είτε πρόκειται για τα μεγαλύτερα τουφέκια με δύο χέρια και τα παρόμοια, είτε για τα όπλα και τα περίστροφα με το ένα χέρι (αρκεί να μην κρατάω διπλά με τον πιο ταιριαστό δυτικό τρόπο), όπου χρησιμοποιώ το δεύτερο χέρι για να βελτιώσω τη σταθερότητα. Η χειροβομβίδα και η φυσική ρίψης μου φαίνονται λίγο υπερβολικές, αλλά συνολικά αυτό που έχει σημασία αισθάνεται υπέροχο και, στη συνέχεια, οι σύγχρονες επιλογές προσβασιμότητας απλώς προσθέτουν φιλικότητα προς το χρήστη και εμβάπτιση.
Έτσι, συνολικά, δεν είναι το πιο προηγμένο VR shooter, καθώς είναι τελικά μια προσαρμογή του πρωτότυπου, και όμως κατά κάποιο τρόπο ένιωσα καλύτερα για μένα από το περσινό Arizona Sunshine 2. Δεν είναι ούτε ο θεατής για τον ίδιο λόγο και θα βρείτε το καλύτερο και των δύο κόσμων αν καταφέρετε να παίξετε σε PC VR... αλλά με ασύρματα ακουστικά. Αλλά σε λιγότερο από 30 δολάρια, συμπεριλαμβανομένων όλων των DLC, ή ως ενημέρωση 10 δολαρίων για όσους κατέχουν το πρώτο παιχνίδι, θα έλεγα ότι δεν μπορείτε να κάνετε λάθος όσο πηγαίνουν τα ζόμπι VR, αρκεί να μην ψάχνετε για το βάθος, ή φωτοβολίδα, ή προηγμένες ενέργειες χεριών The Walking Dead: Saints & Sinners, Resident Evil 4 ή Village, ή το επερχόμενο Metro Awakening VR.
Το VR ζει μια ακόμη επιστροφή στο φετινό Q4, ένα από τα πολλά μετά από ένα άλλο βύθισμα (και μια απογοητευτική απόδοση από το PS VR2), και παρόλο που γνωρίζουμε ότι δεν πρόκειται να είναι πραγματικό ακόμα, ότι δεν πρόκειται να καθιερωθεί στο mainstream όπως φαινόταν ότι θα συνέβαινε μετά το Quest 2, Το γεγονός ότι λαμβάνουμε αυτήν την ενημερωμένη εμπειρία μπορεί να είναι μόνο καλά νέα. Με κόλλησε, με έκανε να γελάσω, με έκανε να καπνίζω σαν ηθοποιός κινηματογράφου της δεκαετίας του '90, ενώ πυροβολούσα δεκάδες Freddies μέσα σε ένα διαμελισμένο χάος και τώρα θέλω να συνεχίσω να παίζω σε co-op δύο παικτών. Φέρτε το και φέρτε Metro VR, φέρτε το anime Gundam, φέρτε τα παιχνίδια All on Board και πολλά άλλα!